قائده CFR که مخفف عبارت “Cost and Freight” است، به معنای “هزینه و کرایه حمل” بوده و یکی از اصطلاحات تجاری پرکاربرد در اینکوترمز به شمار می‌آید. در این روش، فروشنده مسئولیت دارد کالا را تا مقصد تعیین شده (معمولاً بندر مقصد) تحویل داده و هزینه‌های حمل‌ونقل را نیز بپردازد، اما خطر از بین رفتن یا خسارت به کالا، از لحظه تحویل به حمل‌کننده به عهده خریدار است. این مفهوم در معاملات بین‌المللی اهمیت زیادی دارد و به‌ویژه در حمل‌ونقل دریایی و آبی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- وظایف فروشنده در قائده CFR
- وظایف خریدار در اصطلاح CFR
- مسئولیت ریسک‌های احتمالی در قاعده CFR
- مزایا و معایب CFR برای فروشنده
- مزایا و معایب CFR برای خریدار
- تغییرات اینکوترمز ۲۰۲۰ و تأثیر آن بر CFR
- نحوه حمل و نقل در روش CFR
- اهمیت بنادر مبدأ و مقصد در روش CFR
- الزامات درج اسم بندر حمل در قرارداد CFR
- تعیین نقطه مقصد در بندر تخلیه در معامله CFR
- نقش متصدی حمل در روش CFR
- هزینه‌های تخلیه در روش CFR
- ترخیص برای صادرات و واردات در روش CFR
- سوالات متداول در خصوص قائده CFR
- نتیجه گیری کلی در مورد قائده CFR
وظایف فروشنده در قائده CFR
در قرارداد CFR، فروشنده چندین وظیفه حیاتی دارد که باید برای رعایت تعهدات خود انجام دهد:
- آماده‌سازی و تحویل کالا: فروشنده مسئول ا ت که کالا را مطابق با قرارداد خریداری شده آماده کند و آن را در شرایط مطلوبی تحویل دهد.
- پرداخت هزینه‌های حمل‌ونقل: فروشنده موظف است هزینه‌های حمل کالا تا بندر مقصد را بپردازد.
- صادرات و تشریفات گمرکی: فروشنده باید تمام مراحل گمرکی صادرات را انجام داده و اسناد لازم برای عبور کالا را فراهم کند.
- اطلاع‌رسانی به خریدار: در صورت انجام ارسال، فروشنده باید خریدار را از وضعیت ارسال مطلع کند تا وی نیز اقدامات لازم برای دریافت کالا را انجام دهد.
وظایف خریدار در اصطلاح CFR
وظایف خریدار نیز در چارچوب CFR مشخص شده است که شامل موارد زیر میشود:
- پرداخت هزینه‌های بیمه: اگرچه بیمه تحت مسئولیت خریدار است، اما فروشنده هیچ‌گونه تعهدی در قبال تأمین بیمه کالا ندارد.
- ترخیص کالا در مقصد: وظیفه ترخیص کالا از گمرک در کشور مقصد بر عهده خریدار است.
- تحمل ریسک از لحظه تحویل به حمل‌کننده: خریدار از لحظه‌ای که کالا به حمل‌کننده تحویل داده میشود، مسئولیت ریسک‌ها را بر عهده دارد.
- پرداخت عوارض و مالیات مقصد: خریدار باید تمام هزینه‌های وارداتی، از جمله عوارض و مالیات‌های گمرکی در کشور مقصد را تقبل کند.
مسئولیت ریسک‌های احتمالی در قاعده CFR
در قاعده CFR، مسئولیت ریسک‌های احتمالی بر عهده خریدار است. این به این معناست که اگر کالا در حین حمل‌ونقل خسارت ببیند یا از بین برود، خریدار باید با این ریسک مواجه شود. از این رو، خریدار معمولاً ترجیح می‌دهد که برای حفاظت از سرمایه خود، بیمه مناسبی برای کالا تهیه کند.
مزایا و معایب CFR برای فروشنده
مزایا
- کنترل کامل در بخش صادرات: فروشنده میتواند تا زمان رسیدن کالا به بندر کنترل داشته باشد و از رعایت استانداردهای صادراتی اطمینان حاصل کند.
- حمل‌ونقل با هزینه پایین‌تر: فروشنده میتواند از تخفیفات حمل‌ونقل بهره‌مند شود، چرا که معمولاً امکان مذاکره با شرکتهای حمل‌ونقل را دارد.
معایب
- تحمل بخشی از هزینه‌های حمل‌ونقل: اگرچه ریسک‌ها با خریدار است، اما فروشنده باید هزینه‌های حمل‌ونقل را تا مقصد بپردازد.
- احتمال بروز مشکلات در کشور مقصد: فروشنده ممکن است با مسائل قانونی یا گمرکی در مقصد مواجه شود که میتواند هزینه‌های بیشتری به او تحمیل کند.
مزایا و معایب CFR برای خریدار
مزایا
- ریسک و مالکیت زودهنگام: خریدار از همان لحظه تحویل به حمل‌کننده، مالک کالا شده و میتواند بر مبنای نیاز خود برنامه‌ریزی کند.
- قابلیت انتخاب بیمه: خریدار میتواند بیمه‌ای مطابق با نیازهای خاص خود تهیه کرده و از کالا محافظت بیشتری کند.
معایب
- تحمل ریسک در حمل‌ونقل: از لحظه تحویل کالا به حمل‌کننده، مسئولیت ریسک‌های احتمالی کاملاً بر عهده خریدار است.
- هزینه‌های گمرکی و مالیات مقصد: خریدار باید تمامی هزینه‌های مربوط به ورود کالا به کشور مقصد را تقبل کند که میتواند هزینه‌های اضافه‌ای برای او به همراه داشته باشد.
تغییرات اینکوترمز ۲۰۲۰ و تأثیر آن بر CFR
در آخرین نسخه از اینکوترمز، تغییراتی ایجاد شده که برخی از آنها بر اصطلاح CFR نیز تأثیر گذاشته‌اند. به عنوان مثال، تأکید بیشتری بر شفافیت در تعیین ریسک‌ها و مسئولیت‌ها ایجاد شده است. همچنین، در اینکوترمز ۲۰۲۰ تلاش شده تا اصطلاحات به صورتی بازبینی شوند که استفاده از آنها برای تجار ساده‌تر شود. این تغییرات موجب شده که اهمیت مسئولیت‌های بیمه و چگونگی انتقال ریسک‌ها برای خریداران و فروشندگان بیشتر به چشم بیاید.
تفاوت‌های کلیدی بین اینکوترمز ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰
| شماره | تفاوت | شرح |
|---|---|---|
| ۱ | جایگزینی DPU با DAT | در اینکوترمز ۲۰۲۰، اصطلاح DAT به DPU تغییر نام داد تا هر مکانی را (سرپوشیده یا غیر سرپوشیده) برای تحویل شامل شود. |
| ۲ | تفاوت در پوشش بیمه بین CIF و CIP | در نسخه ۲۰۲۰، CIP به پوشش بیمه مطابق با بند A نیاز دارد که جامع‌تر از بند C مورد نیاز در نسخه ۲۰۱۰ است. |
| ۳ | به‌روزرسانی هزینه‌ها و فهرست‌ها | اینکوترمز ۲۰۲۰ جزئیات بیشتری در مورد تخصیص هزینه‌ها ارائه می‌دهد و به وضوح هزینه‌های هر طرف را مشخص می‌کند. |
| ۴ | افزایش الزامات امنیتی | قوانین جدید شامل تخصیصات امنیتی و هزینه‌های مربوط به آنها در بخش‌های A4/A7 و A9/B9 هستند. |
| ۵ | امکان استفاده از وسیله حمل شخصی | در نسخه ۲۰۲۰، به خریدار و فروشنده اجازه داده میشود که از وسیله حمل خود برای FCA، DAP، DPU، و DDP استفاده کنند. |
| ۶ | FCA و بارنامه | نسخه جدید اینکوترمز خریدار را ملزم می‌کند که شرکت حمل و نقل را دستور دهد تا بارنامه صادر کند که نشانگر بارگیری کالا باشد. |
| ۷ | اجرای اینکوترمز ۲۰۲۰ در قراردادها | اینکوترمز ۲۰۲۰ از ۱ ژانویه ۲۰۲۰ اجرایی شد و باید سال مورد استفاده در قراردادها مشخص شود تا سوء تفاهمات جلوگیری شود. |
نحوه حمل و نقل در روش CFR
در روش CFR، حمل‌ونقل معمولاً از طریق دریا یا آب‌های داخلی انجام میشود و فروشنده مسئولیت هماهنگی حمل‌ونقل تا بندر مقصد را بر عهده دارد. او موظف است با حمل‌کنندگان قرارداد بسته و بر اساس قرارداد، کالا را در زمان مقرر تحویل دهد. از آنجایی که حمل‌ونقل در روش CFR با استفاده از کشتی صورت می‌گیرد، انتخاب حمل‌کننده‌ای معتبر از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا تضمین کیفیت حمل و ایمنی کالا به این انتخاب وابسته است. همچنین، حمل‌ونقل در این روش ممکن است با توجه به شرایط دریایی و بنادر مقصد، تأخیر یا چالش‌هایی داشته باشد که خریدار باید از آنها مطلع باشد.
اهمیت بنادر مبدأ و مقصد در روش CFR
انتخاب بنادر مبدأ و مقصد در CFR بسیار حیاتی است، زیرا این بنادر تأثیر مستقیم بر زمان و هزینه حمل‌ونقل دارند. بندر مبدأ باید امکانات لازم برای بارگیری کالا و همکاری مناسب با فروشنده را فراهم کند، در حالی که بندر مقصد نیز باید تجهیزات لازم برای تخلیه و ترخیص کالا را داشته باشد. به همین دلیل، فروشندگان و خریداران معمولاً بنادری را انتخاب می‌کنند که دارای ظرفیت کافی و تسهیلات مناسب برای کالاهای مختلف باشند. برای مثال، بندری که مجهز به جرثقیل‌های قدرتمند باشد میتواند تخلیه کالاهای سنگین و بزرگ را تسریع بخشد.
الزامات درج اسم بندر حمل در قرارداد CFR
در قرارداد CFR، درج نام بندر حمل ضروری است زیرا این بندر نقطه شروع حمل‌ونقل و محل انتقال مسئولیت ریسک از فروشنده به خریدار است. اگر بندر حمل به‌طور دقیق مشخص نشود، ممکن است اختلافات و مشکلات حقوقی بین طرفین ایجاد شود. بنابراین، به‌وضوح ذکر کردن نام بندر حمل در قرارداد به خریدار و فروشنده کمک می‌کند تا در صورت بروز هر گونه اختلاف، مسئولیت‌ها و تعهدات خود را بر اساس بندهای قرارداد به‌درستی تعیین کنند. این موضوع به‌ویژه در قراردادهای بین‌المللی که نیازمند شفافیت بیشتری هستند، اهمیت دارد.
تعیین نقطه مقصد در بندر تخلیه در معامله CFR
در CFR، مشخص کردن نقطه دقیق مقصد در بندر تخلیه از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا این نقطه محل پایان مسئولیت فروشنده و آغاز مسئولیت‌های خریدار است. این امر به کاهش هرگونه ابهام و افزایش شفافیت در قرارداد کمک می‌کند. برای مثال، اگر نقطه دقیق تخلیه در بندر مشخص نشود، ممکن است فروشنده کالا را در نقطه‌ای تخلیه کند که دسترسی خریدار به آن دشوار یا پرهزینه باشد. بنابراین، مشخص کردن دقیق نقطه تخلیه، به هماهنگی بیشتر در فرآیند تخلیه و ترخیص کالا کمک کرده و اختلافات احتمالی را کاهش می‌دهد.
نقش متصدی حمل در روش CFR
در CFR، متصدی حمل نقش کلیدی در اجرای قرارداد دارد، زیرا او مسئول تحویل کالا از فروشنده و حمل آن به بندر مقصد است. فروشنده موظف است متصدی حمل را با دقت انتخاب کند، چرا که مسئولیت تحویل کالا به متصدی حمل به منزله انتقال ریسک به خریدار است. انتخاب متصدی حمل قابل‌اعتماد به کاهش احتمال خسارت و تضمین تحویل به‌موقع کمک می‌کند. این متصدی باید با بنادر مقصد آشنایی داشته و بتواند مسیرهای مناسب را انتخاب کند تا حمل کالا با حداقل هزینه و زمان انجام شود.
هزینه‌های تخلیه در روش CFR
هزینه‌های تخلیه در روش CFR معمولاً بر عهده خریدار است، مگر اینکه به‌طور دیگری در قرارداد توافق شده باشد. این هزینه‌ها شامل تخلیه کالا از کشتی و تحویل آن به خریدار در بندر مقصد است. برخی از بنادر هزینه‌های تخلیه بالاتری دارند که خریدار باید آن را در محاسبات خود لحاظ کند. این موضوع به خریدار کمک می‌کند تا قبل از امضای قرارداد، اطلاعات دقیقی در مورد هزینه‌های تخلیه به دست آورده و از احتمال بروز هزینه‌های غیرمنتظره جلوگیری کند.
ترخیص برای صادرات و واردات در روش CFR
در روش CFR، ترخیص برای صادرات به عهده فروشنده و ترخیص برای واردات بر عهده خریدار است. فروشنده باید تمامی تشریفات گمرکی مربوط به صادرات کالا را انجام داده و اسناد لازم برای عبور کالا را فراهم کند. از سوی دیگر، خریدار موظف است ترخیص کالا از گمرک در کشور مقصد و پرداخت هرگونه عوارض و مالیات وارداتی را به عهده گیرد. این فرآیندها می‌توانند زمان‌بر باشند و خریدار باید از قوانین و مقررات گمرکی کشور مقصد آگاه باشد تا بتواند کالا را به‌موقع ترخیص کند و از تأخیرات احتمالی جلوگیری نماید.
راهنمای جامع اینکوترمز ۲۰۲۰ و مسئولیت‌های فروشنده و خریدار
| ترم | شرح |
|---|---|
| EXW – Ex-Works | فروشنده کالا را در محل خود (کارخانه، انبار و غیره) به خریدار تحویل می‌دهد. نیازی به بارگیری یا ترخیص کالا برای صادرات نیست. |
| FCA – حمل رایگان | کالا توسط فروشنده به حامل معرفی‌شده توسط خریدار تحویل میشود. ریسک از آن لحظه به خریدار منتقل میشود. |
| FAS – کنار کشتی | فروشنده کالا را در کنار کشتی مشخص‌شده توسط خریدار تحویل می‌دهد. خطر گم‌شدن از آن نقطه به خریدار منتقل میشود. |
| FOB – تحویل روی عرشه کشتی | کالا در کشتی معرفی‌شده توسط خریدار تحویل داده میشود و ریسک گم‌شدن از آن لحظه به خریدار منتقل میشود. |
| CFR – هزینه و حمل | فروشنده کالا را به مقصد مشخص‌شده ارسال کرده و هزینه حمل را متقبل میشود. اما ریسک با خریدار است. |
| CIF – هزینه، بیمه و حمل | فروشنده علاوه بر هزینه حمل، هزینه بیمه را هم پرداخت می‌کند، اما تنها با حداقل پوشش بیمه‌ای. هرگونه بیمه اضافی به عهده خریدار است. |
| CPT – حمل پرداخت‌شده | کالا در محل توافق‌شده تحویل میشود و فروشنده هزینه‌های حمل را به مقصد تعیین‌شده می‌پردازد. |
| CIP – حمل و بیمه پرداخت‌شده | فروشنده علاوه بر هزینه‌های حمل، هزینه بیمه را نیز برای پوشش خطرات در حین حمل به عهده می‌گیرد. |
| DAP – تحویل در محل | فروشنده کالا را در محل مشخص‌شده آماده تخلیه تحویل می‌دهد. کلیه خطرات حمل‌ونقل بر عهده فروشنده است. |
| DPU – تحویل بدون بارگیری | فروشنده کالا را پس از تخلیه در مکان مشخص‌شده تحویل می‌دهد. فروشنده تمام خطرات را متحمل میشود. |
| DDP – تحویل وظیفه پرداخت‌شده | کالا توسط فروشنده تحویل و برای واردات ترخیص شده است. تمام هزینه‌ها و عوارض بر عهده فروشنده است. |
سوالات متداول در خصوص قائده CFR
CFR چیست؟
CFR به معنای “هزینه و کرایه حمل” است و یکی از اصطلاحات اینکوترمز است که در آن فروشنده هزینه حمل کالا تا بندر مقصد را پرداخت می‌کند، اما ریسک از لحظه تحویل به حمل‌کننده به خریدار منتقل میشود.
در CFR چه کسی هزینه حمل کالا را پرداخت می‌کند؟
در روش CFR، فروشنده هزینه حمل کالا تا بندر مقصد را پرداخت می‌کند. پس از رسیدن کالا به بندر مقصد، مسئولیت سایر هزینه‌ها و مراحل به عهده خریدار است.
ریسک کالا در روش CFR به چه کسی منتقل میشود؟
در CFR، ریسک کالا پس از تحویل به حمل‌کننده به خریدار منتقل میشود. این بدان معنی است که خریدار پس از این مرحله مسئول هر گونه خسارت احتمالی به کالا خواهد بود.
آیا CFR برای حمل‌ونقل هوایی و زمینی نیز استفاده میشود؟
خیر، CFR صرفاً برای حمل‌ونقل دریایی و آبی استفاده میشود و در حمل‌ونقل هوایی یا زمینی کاربرد ندارد.
فروشنده در قائده CFR چه مسئولیت‌هایی دارد؟
فروشنده در قائده CFR مسئولیت آماده‌سازی و بسته‌بندی کالا، پرداخت هزینه حمل تا بندر مقصد و انجام تشریفات گمرکی صادرات را دارد.
وظایف خریدار در CFR چیست؟
خریدار باید کالا را در بندر مقصد تحویل بگیرد، هزینه‌های ترخیص، عوارض گمرکی و بیمه را پرداخت کند و مراحل واردات را تکمیل کند.
آیا فروشنده در CFR مسئول بیمه کالا است؟
خیر، در قائده CFR فروشنده ملزم به بیمه کردن کالا نیست. خریدار میتواند در صورت تمایل، کالا را بیمه کند.
آیا امکان تغییر ریسک در CFR وجود دارد؟
خیر، در قائده CFR، ریسک کالا به محض تحویل به حمل‌کننده از فروشنده به خریدار منتقل میشود و تغییر این مسئولیت طبق اینکوترمز ممکن نیست.
آیا قائده CFR برای کالاهای با ارزش بالا مناسب است؟
قائده CFR برای کالاهای با ارزش بالا مناسب نیست، زیرا خریدار پس از تحویل به حمل‌کننده مسئولیت ریسک را بر عهده می‌گیرد و ممکن است خسارات بالایی به کالا وارد شود.
تفاوت قائده CFR با CIF چیست؟
در CFR، فروشنده ملزم به بیمه کالا نیست، اما در CIF فروشنده باید کالا را بیمه کند و علاوه بر هزینه حمل، هزینه بیمه را نیز بپردازد.
چرا CFR در حمل‌ونقل دریایی محبوب است؟
CFR به دلیل تقسیم مسئولیت‌ها و هزینه‌ها میان خریدار و فروشنده در حمل‌ونقل دریایی محبوب است، زیرا هر دو طرف وظایف و ریسک‌های خود را به‌خوبی می‌دانند.
چه زمانی باید از قائده CFR استفاده کرد؟
قائده CFR زمانی مناسب است که خریدار تمایل دارد کنترل بیشتری بر ریسک و هزینه‌های اضافی داشته باشد و ترجیح می‌دهد بیمه را خود انجام دهد.
فروشنده در قائده CFR چه مدارکی را باید ارائه کند؟
فروشنده باید اسناد حمل‌ونقل مانند بارنامه، فاکتور تجاری و مدارک گمرکی صادرات را به خریدار تحویل دهد تا وی بتواند کالا را در بندر مقصد ترخیص کند.
آیا قائده CFR شامل تخلیه در بندر مقصد میشود؟
خیر، هزینه و مسئولیت تخلیه کالا در بندر مقصد معمولاً بر عهده خریدار است، مگر اینکه توافق دیگری بین طرفین صورت گیرد.
آیا قائده CFR برای کالاهای حساس به ریسک حمل مناسب است؟
قائده CFR ممکن است برای کالاهای حساس به ریسک حمل مناسب نباشد، زیرا خریدار ریسک از دست رفتن یا آسیب دیدن کالا را پس از تحویل به حمل‌کننده بر عهده دارد.
خریدار در قائده CFR چه زمانی مالک کالا میشود؟
خریدار مالکیت کالا را از لحظه تحویل به حمل‌کننده به دست می‌آورد، اما مسئولیت ریسک و پرداخت هزینه‌های اضافی نیز از این لحظه به وی منتقل میشود.
آیا CFR در اینکوترمز ۲۰۲۰ تغییر کرده است؟
در اینکوترمز ۲۰۲۰ تغییر خاصی برای قائده CFR اعمال نشده است، اما تأکید بیشتری بر شفافیت در تعیین مسئولیت‌ها و هزینه‌ها وجود دارد.
آیا خریدار میتواند در قائده CFR به کالا بیمه اضافه کند؟
بله، خریدار میتواند با هزینه خود بیمه‌ای اضافه برای کالا در نظر بگیرد تا در صورت بروز خسارت در حین حمل، هزینه‌ها کاهش یابد.
نقش حمل‌کننده در قائده CFR چیست؟
حمل‌کننده در CFR کالا را از فروشنده تحویل گرفته و به بندر مقصد حمل می‌کند، اما او مسئول ریسک کالا نیست؛ این مسئولیت بر عهده خریدار است.
چرا خریداران و فروشندگان قائده CFR را ترجیح می‌دهند؟
CFR به دلیل وضوح در تقسیم‌بندی وظایف و هزینه‌ها برای خریداران و فروشندگان جذاب است، زیرا هر دو طرف از مسئولیت‌های خود آگاه هستند و نیازی به پرداخت هزینه بیمه توسط فروشنده نیست.
نتیجه گیری کلی در مورد قائده CFR
قاعده CFR یا “هزینه و کرایه حمل” یکی از اصطلاحات مهم اینکوترمز است که به طور گسترده در معاملات بین‌المللی دریایی استفاده میشود. این قاعده به فروشنده این امکان را می‌دهد که هزینه حمل کالا تا بندر مقصد را بر عهده بگیرد، اما پس از تحویل کالا به حمل‌کننده، مسئولیت و ریسک کالا به خریدار منتقل میشود. بنابراین، خریدار از این مرحله به بعد مسئولیت پذیرش هرگونه خطر احتمالی را دارد، که این ویژگی از مزایای مهم CFR برای فروشندگان به‌شمار می‌رود.
مزایای CFR شامل تقسیم واضح وظایف و هزینه‌ها بین خریدار و فروشنده است که به مدیریت بهتر قراردادهای بین‌المللی کمک می‌کند. این قاعده به خریدار اجازه می‌دهد که کنترل بیشتری بر بیمه و دیگر جنبه‌های ایمنی کالا پس از بارگیری داشته باشد. با این حال، CFR ممکن است برای کالاهای حساس یا گران‌قیمت مناسب نباشد، زیرا خریدار به محض تحویل به حمل‌کننده مسئولیت ریسک را می‌پذیرد.
در اینکوترمز ۲۰۲۰ تغییر خاصی در CFR ایجاد نشده است، اما تأکید بیشتری بر شفافیت در تعیین مسئولیت‌ها و هزینه‌ها دیده میشود. به طور کلی، CFR برای کالاهایی که خطر بالایی در حمل‌ونقل ندارند و خریدار قادر به مدیریت ریسک‌های پس از بارگیری است، گزینه مناسبی به شمار می‌رود. با انتخاب دقیق این قاعده و در نظر گرفتن نکات آن، طرفین می‌توانند از مزایای حمل و نقل دریایی با تقسیم مسئولیت‌ها بهره‌مند شوند و ریسک‌های مرتبط با این روش را کاهش دهند.
مطلب مربوط: ویکی پدیا
تماس با ما
برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره رایگان اینجا را کلیک کنید.
